dinsdag 17 augustus 2010

Macht en linkse naïviteit

Het lijkt erop dat Nederland een rechts minderheidskabinet krijgt met gedoogsteun van de PVV. De tegenstelling tussen idealistische en machtspolitici heeft de doorslag gegeven bij het behalen van dit resultaat. De PvdA, D66 en Groen Links hadden het kunnen weten: Verhagen en Lubbers zijn vooral machtspolitici. Hoewel zij normatieve bezwaren hebben tegen de PVV van Wilders bepalen toch vooral de omstandigheden hun handelen.

Lubbers mag dan een kosmopolitische worldconnector zijn en Verhagen als minister van Buitenlandse Zaken een tegenstander van Wilders, als het om de macht gaat geven andere overwegingen de doorslag. Het CDA kan nu tijdens regeringsdeelname in alle rust werken aan de opvolging van Balkenende. Eurlings zal toch geen jaren nodig hebben om te ontdekken of hij wel of niet een gezin kan stichten.



Een Jezuïetenstreek zou het commentaar vroeger zijn geweest op de handel en wandel van informateur Lubbers. Ik heb deze verwijzing naar het opportunistische katholieke handelen nog nergens gelezen. De wereld van de Jezuïeten hangt van paradoxen en diepere lagen aan elkaar. Het is de wereld van de politieke Houdini-acts.



Terwijl niemand het voor mogelijk houdt gebeurt het toch. En het kan uiteindelijk ook nog worden goedgepraat. Lubbers heeft dit kabinet als informateur van de Majesteit mogelijk gemaakt, maar niet als CDA politicus. Hij wacht het onderhandelingsresultaat van Opstelten af en zal daarna zijn oordeel geven. Dan is hij weer vrij man. Hij heeft voor zichzelf de ruimte gecreëerd om tijdens het CDA congres tegen te stemmen. Dat zal waarschijnlijk niet gebeuren omdat de opiniepeilingen al ruime steun voor het minderheidskabinet aangeven.



Cohen, Pechtold en Halsema zullen toch wel mokkend thuis zitten. Zoveel ervaring in de politiek en het bestuur en dan nog niet in de gaten hebben dat het om macht gaat. Zij vonden dat de rechtse variant niet goed was onderzocht. Dat moest eerst gebeuren. Zij gingen er vanuit dat deze combinatie wel zou mislukken, omdat zij er idealistisch vanuit gingen van de VVD en het CDA op principiële gronden de samenwerking met de PVV zouden afwijzen, waarna Paars Plus weer mogelijk zou worden.

Zoveel naïviteit wil je hen echter toch niet toedichten. De enige mogelijkheid die zij nu nog hebben om op korte termijn nog enige aandacht terug te winnen is het fuseren van de PvdA, GroenLinks en D66 tot een partij. Het rechtse minderheidskabinet kan wel eens de reden voor een tweepartijenstelsel in Nederland worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten